Parque Güell en de bergen achter Barcelona
Zondag 26 februari 2005
s Morgens verlaten we met de (huur)auto (die twee dagen in de bijzonder krappe parkeergarage heeft gestaan) het hotel.
We kiezen zelf onze weg naar Parque Güell, een park ontworpen door Gaudi in opdracht van de puissant rijke
mijnheer Güell. In het park is het al snel razend druk, het is zondag zodat geen toegang behoeft te worden
betaald en het is schitterend weer. We genieten op volle teugen.
|
Het uitzicht op de hoofdingang vanaf het plein boven op de hal die bedoeld was als markthal.
|
De salamander, het beeldmerk van Parque Güell.
|
Het huis waar Gaudi tot kort voor zijn dood woonde. Hij heeft hier 20 jaar geleefd.
|
Na ons bezoek aan het park rijden we de bergen. Ook hier is het druk, het is immers zondag.
Het is wel gelijk een heel andere wereld, er ligt hier sneeuw en ijs.
Wij maken hier een lekker wandeling van krap 3 uur.
|
Uitzichtpunt onderweg.
|
Winter! Angelique draagt lekker een muts. Ook dit is Spanje.
|
We krijgen ook nog een sneeuwbui op ons nek.
|
Bevroren stuwmeer, het ijs was sterk genoeg om mensen te dragen (hebben wij maar niet geprobeerd.)
|
Na de wandeling rijden we naar Cardona, waar we in de Parador gaan overnachten.
Paradors zijn luxe staatshotels, vaak gesitueerd in historische gebouwen. De parador
van Cardona ligt in een kasteel.
|
De bergen van Montserrat
|
De Pyreneeën.
|
De zon gaat onder, op de voorgrond Cardona.
|
Zicht op de stad met een deel van het kasteel.
|
De ondergaande zon kleurt het kasteel.
|
Binnenplaats. Het raam rechtsboven is het raam van onze kamer.
|
En dan is het donker. Links de stad Manresa, ongeveer 25 kilometer verderop. Rechts de mijnactiviteiten op de zoutberg van Cardona.
|
