Index
Volgende

Proloog: van Amsterdam naar Atlin
maandag 30 juni en dinsdag 1 juli 2003

Onze zomervakantie 2003 was iets bijzonders: de Northwest expeditie van Nature Trek Canada, een groepsreis met 9 personen onder begeleiding van een gids naar Noord-West Canada en Alaska. Het avontuur begon op 30 juni en gelijk bleek enige zelfredzaamheid gewenst. Volgens ons ticket vlogen we eerst met Air Canada naar Londen, daarna naar Vancouver (British Colombia, Canada) en de volgende dag door naar Whitehorse (Yukon Territories, Canada). Ons vluchtnummer stond echter nergens op de beeldschermen op Schiphol. Wat bleek: de vlucht naar Londen werd uitgevoerd door British Midland, en het Air Canada vluchtnummer werd nergens gebruikt. Gelukkig waren we ruim op tijd, maar een deel van die tijd hebben we besteed met samen met Robert wachten op rest van de groep die al ruim voor het afgesproken tijdstip bleek te hebben ingecheckt.
 
Boven: Londen vanuit het vliegtuig, overzichtsfoto
Rechtsboven: uitvergroting van Buckingham Palace.
Rechts: Het vliegtuig dat ons naar Londen bracht - van BMI in plaats van Air Canada

Heathrow is een oud vliegveld. Bovendien moesten we zeker 40 minuten in de rij staan voor een extra controle van de handbagage. We waren dus blij toen we opstegen naar Vancouver.

Onder: Groenland
Rechtsonder: Groenland (?) met zee met pakijs
 

In Vancouver werd volgens het programma weer enige zelfredzaamheid van de groep verwacht, we zouden namelijk limousines naar het hotel moeten regelen. Maar dat bleek niet nodig, in de aankomsthal stond Jordan, een van de Nature Trek gidsen ons op te wachten. Zijn groep had eigenlijk anderhalf uur eerder moeten arriveren met een andere vlucht vanuit Amsterdam (via Toronto). Deze vlucht had echter zeker 4 uur vertraging, zodat hij ons naar het hotel kon brengen. Daarna zijn we met de groep vlak bij het hotel Vietnamees gaan eten, om daarna snel in bed te duiken. Want de limousine reed de volgende dag al om 5.45 voor om ons weer naar het vliegveld te brengen voor de vlucht naar Whitehorse, die om 7.55 zou vertrekken.
 

Boven (met dank aan Anthonie en Martine): de beide limousines zijn gearriveerd, we staan te praten totdat de laatste deelnemer beneden is. (Let op detail: iedereen heeft zijn bergschoenen aan, zodat je die in ieder geval niet kwijt bent als de bagage onverhoopt in het ongerede zou raken.) Linksonder: Anthonie en Martine zitten (of wellicht beter: hangen) 's morgens vroeg tegenover ons in de Limousine. Overige foto's: zo'n 100 kilometer voor Whitehorse trok de bewolking onder het vliegtuig open en kregen we schitterend uitzicht op de Fjorden in en Gletsjers op de grens met Alaska.
 

In Whitehorse stond Sonia, onze gids, op ons te wachten. Zonder bordje, de Nature Trek groepen kwamen altijd als groep uit het vliegtuig, en waren dus duidelijk herkenbaar. Zo niet deze keer, want diverse mensen bleven even hangen om het vliegtuig te fotograferen. Maar al snel had Sonia de groep gevonden en konden we de bagage in de Van proppen. Dat laatste dient vrij letterlijk genomen te worden, maar het lukte wonderwel. Op weg naar Atlin, waar we met een watervliegtuig "in" zouden vliegen, dat wil zeggen afgezet zouden worden bij Fire Lake, een meer 50 kilometer ten oosten van Atlin. Voor alle duidelijkheid: behoudens lopen was vliegen de enige mogelijkheid, er is geen weg naar het meer.
 
De route naar Atlin (400 inwoners)
Boven, rechts: ons watervliegtuig, geschikt voor 5 mensen, een piloot en bagage. Linksonder: de staart van het watervliegtuig. Rechtsonder: het landschap met Ellen als fotograaf.

In Atlin hadden we twee uur de tijd om de bagage om te pakken. Immers, wat we mee namen moesten we ook weer mee terugnemen, en waarbij we dan de bagage ook een stuk op de rug zouden moeten vervoeren. Dat was flink pakken. Linksonder: algemeen beeld, rechtsonder: detail met onze troep (met dank aan Ellen en Jaap voor de foto).

Met het invliegen begon het avontuur pas echt (zie volgende bladzijde).
 
Index